Nao een paor lessen gingen wij ok de tango daansen. De wichter hadden niet zukke blooie jurken aan, as daj tegenwoordig op tillevisie zeein. En dat bugen en met de hakken tikken was ok moeilijk.
Maor gooud, der kwam wel wat veuroetgang. Wij wörden aal wat vrijer, ok bij de eerst veur oons vrumde wichter.
Der begonnen zich al wat paorties te vörmen, die nao de daansles nog even deuroefenden op de brink.

Soms was der een schrikkeldaans.
Dan mussen de wichter oons vraogen.
As der eein op joe aofkwam, waor aj ok wel wat met hadden, dan haj kaans, daj nao aofloop even op de brink mussen " naopraoten ".

Wij hebben ok leren walsen. Een mooie daans, die niet te lang mus aanholden, aans wöj zo beroerd as een kat.

Het mooiste van daansles was, daj tweei feestaovends hadden.
Een tussenbal en een slotbal.
Wij konden waw leerd hadden, in praktiek brengen.

Der wör ok draank dronken.
As der dan een mooi wichie op joe aofkwam en je vreuig, oj met heur wollen daansen, koj niet weigern.
De muziek zette een mooie wals in, maor heuil veur mien geveuil nooit weer op.
Nao de daans ben 'k stiekum naor de brink slopen.

Ik was niet de eeinige, die beroerd tegen een dikke ekkelboom zat. Tot noou aan toou weeiten wij nog neeit, of 't van de daans of de draank kwam. Daornao he'k nooit weer vrijwillig waalst.

Wiha....!