Vrijdag 31 mei 2013 was het vleermuizenavond voor de ca 30 belangstellenden werd het een interessante avond.
Organisator van deze avond was Egbert Pelinck hij deed dit in samenwerking met Dorpsbelangen en de Vleermuizenwerkgroep Drenthe.

Vleermuizen werden vroeger en heden nog wel beetje als eng ervaren, zij zouden bloed drinken zich ontwikkelen tot vampiers, kortom een beetje sinister.

Kathelijn de Maijer weet als vleermuizen- deskundige gelukkig wel beter. Met beeld en geluid lichtte ze klein tipje van de sluier op over het geheime leven van de vleermuizen.

Vleermuizen zijn zoogdieren die over een vlieghuid beschikken. Hoewel deze huid soepel en plooibaar is, heeft deze huid in principe dezelfde eigenschappen als de normale huid.

De vleermuizen zijn ruwweg in drie groepen in te delen nl. vleesetende, vruchtenetende en ja, daar hebben we ze, bloedzuigende. Van deze laatste bestaan er maar twee soorten en die leven in de tropen.
In Nederland komen alleen maar vleesetende soorten voor. In Peest zijn dat voornamelijk dwergvleermuizen, laatvliegers, franjestaart en een enkele watervleermuis.

Vleermuizen zijn nachtdieren. Bij het donker worden komen zij tevoorschijn en gaan op jacht naar voedsel.
Zo maken de Peester vleermuizen  zich uiterst nuttig door elke nacht honderden muggen te verorberen.

Na deze uiteenzetting ging het met Egbert en Kathelijn op de bunker bij het Westerveen aan. Deze bunker is de overwinterplaats voor de Peester vleermuizen.
Ongeacht ras kruipen ze dicht tegen elkaar aan en komen zo lekker slapend de winter door.
De bunker was verlaten, ja het is zomer ondanks dat een enkel persoon daar andere ideeën over heeft.
Vanwege het gure weer nodigde Egbert iedereen uit om bij hem thuis, onder het genot van een hapje en een drankje, de komst van de vleermuizen af te wachten.  

Een vosje had blijkbaar zitten wachten tot de kust veilig was, want nauwelijks had ieder een plaatsje gevonden, rende hij over het pad langs het Westerveen.
Voor velen kon toen, zonder ook maar één vleermuis gezien te hebben, de avond niet meer stuk.

gewone dwergvleermuis

franjestaartvleermuis

watervleermuis

Met het invallen van de duisternis ging de hele club naar buiten.
Vleermuizen maken bij hun jacht op insecten gebruik van echolocatie. De geluiden die zij maken zijn zo hoog, dat ze voor het menselijk gehoor niet waarneembaar zijn. De vleermuizen kunnen door dit weerkaatsende geluid hun prooi exact lokaliseren en zo vangen.

Kathelijn en haar partner waren voorzien van een batdetector (vleermuizendetector). Dit apparaat kan de ultrasone geluiden omzetten naar menselijke waarneembare. 
Met de hulp van deze detectors en een schijnwerper waren er nog heel wat jagende vleermuizen te zien.

Al met al was het een zeer interessante avond, waarbij Egbert Pelinck niet alleen een goede organisator bleek te zijn maar ook een uitstekende gastheer. Voor de deelnemers aan deze avond waren geen enkele kosten verbonden.