Man en Muziek
Door Geert Ridderbos

    

      

 

Hoe een verzekeringsagent vioolbouwer wordt.

Nieuwsblad van het Noorden 01-02-1969:

Reitsma uit Baflo bouwt violen voor zijn plezier.
„Ik heb er nooit bekendheid aan gegeven. Als je het hier een halve straat verder vraagt, dan weten ze het niet." Dat zegt de heer E. Reitsma uit de Wilhelminalaan in Baflo, die al sinds 1956 voor zijn plezier violen bouwt.

De violist van de band waarin ik speel had jaren geleden een viool van Jan Evert Reitsma.
Een mooie altviool met een geweldige open klank, gebouwd in noord Groningen.
Jan Evert Reitsma, die in 1956 voor honderd procent invalide werd verklaard, bouwde sindsdien violen. De hele dag als een oude man in een stoel zitten leek hem niks.
Hij is toen in de Rijkswerkplaats opgeleid tot bankwerker, maar dat was toch te zwaar.
Na zijn opleiding als bankwerker bouwde hij een gitaar, daarna kreeg hij van een buurman een oude viool om te repareren. Reitsma durfde dat niet aan en bracht de viool naar een vioolbouwer in Stad. Aan deze vioolbouwer, de heer Lieuwen in de Trompstraat vroeg hij of hij hem iets van het vioolbouwen zou kunnen leren. "Ik zal het met je proberen", zei hij:"je bent maar een boer, maar het lijkt me wel wat".

Enkele jaren werkte Reitsma drie ochtenden per week in de werkplaats van Lieuwen.
Hij bouwde een aantal violen en experimenteerde veel, maar heeft in zijn beginperiode nooit een viool verkocht. Reitsma: „Ik geloof niet in de romantiek die aan de vioolbouw kleeft. Niet in de geheimzinnigheid er omheen. Het is en blijft vakmanschap. Je kunt wel eens geluk hebben, maar je moet het toch nuchter bekijken. Ik stel bijvoorbeeld mijn lakken nog steeds zelf samen naar oude recepten. Daar scharrel je maanden achter heen om de goede stoffen te krijgen. Maar of het resultaat beter is dan met lak, die je zo kunt kopen, dat weet ik niet. Je hebt er nu eenmaal je zinnen op gezet om het zelf te doen." In het bouwen van een viool ging volgens Reitsma wel honderd uur werk zitten.

Nu in 2017 weten we dat veel van zijn violen de weg vonden naar veel noordelijke muzikanten en zelfs naar Amsterdam en het orkest van Tata Mirando. 

                                                                                                      Peest, 2 november 2017