Woensdag 12 juni om 9.30 uur,
Het was winderig en ook wat guur,
Kwamen fietsers uit Zeyen, Norg en Peest
Naar de fam. Noord in Norg gesjeesd. Dertien fietsers, door ondersteuning aangedreven,
Slechts twee moesten zelf al hun krachten geven. Door de Roeghoorns, over ’t Oostervoortse Diep,
De fietsen geruisloos, ze gaven geen piep. Het Bunnerveen, langs Donderen, voorbij Het Rood Zand
Was er toch wat vervelends aan de hand. Aaltje kon niet verder door problemen,
Die ze toch echt wel ter harte moest nemen.
Ze ging ons verlaten, wat erg jammer was.
De rest ging naar Vries voor een zonnig terras. Koffie of thee en gebak
Werden genuttigd met gemak. Naar het meisje van Yde, gevonden in ’t veen
En om de verlenging van start -/ landingsbaan Eelde heen. Via Esweg naar De Punt, het chauffeurscafé.
Iets gedronken, gegeten, we zeiden tabé Naar Vries, stille kant van ’t Noord – Willemskanaal,
Tegenwind, druppels, opeens veel kabaal. De kopgroep met ondersteuning, je weet ’t dan wel,
Voor een paar uit de groep ging ’t veel te snel. In de Achterste Holten, houd ze maar eens in toom,
Gooiden allen met een steen op een boom. Dineke gooide steeds heel vlug,
De steen naar de groep terug. Eénmaal had ze toen geluk,
Want bijna was een voorwiel stuk. Via Zeijerlaar en Het Rood Zand,
Voor thee of ijs naar De Bosrand. Maar bij Donderboerkamp, wat was daar aan de hand?
Ene Roelie kreeg een lekke band!
Vanaf hier ging een ieder tevreden naar huis.
Harm was pompend en fietsend, het snelste thuis. Evert en Grietje, Elte en Alie, het was goed voor elkaar.
Vandaar dat wij zeggen:“Tot volgend jaar! “ Een meefietser. | 
